W bizantyńskiej tradycji żywa była wiara, że Michał Archanioł prowadzi dusze do nieba i ma wyjątkowy przywilej towarzyszenia im w drodze przed Bogiem. W rozwoju tego aspektu kultowego pomogły apokryfy, popularne w Bizancjum. Spójrzmy w pierwszej kolejności na dwa apokryficzne teksty żydowskie, napisane w języku greckim.