Historia nabożeństw fatimskich w Miejscu Piastowym
W latach trzydziestych XX wieku Zgromadzenie św. Michała Archanioła wybudowało kościół w Miejscu Piastowym „na górce” pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. W głównym ołtarzu została umieszczona figura Matki Bożej, wykonana na zamówienie bł. ks. Bronisława Markiewicza w 1896 roku. Odtąd kult Matki Bożej, pielęgnowany dotąd przez wychowanków i synów duchowych błogosławionego ks. Br. Markiewicza, zaczął rozszerzać się wśród wiernych Miejsca Piastowego i okolicznych miejscowości.
W latach 70-tych XX-go wieku – najpierw w kościele, a później ze względu na ciągle wzrastającą liczbę pielgrzymów, obok kościoła – rozpoczęto nabożeństwa fatimskie. Pierwsze zostało odprawione 6 maja 1979 roku pod przewodnictwem ówczesnego Przełożonego Generalnego, ks. Aleksandra Ogrodnika.
Od samego początku – nabożeństwa te – okazały się wspaniałą odpowiedzią na potrzeby wierzącego ludu. Ciągle wzrastające rzesze wiernych czuwających przed Najświętszym Sakramentem, przy obecności figury Matki Bożej Fatimskiej, zachęcały do ich kontynuowania. W październiku 1980 roku zastąpiono dotychczasową, niewielką figurę Matki Bożej Fatimskiej, nową drewnianą figurą, wykonaną z drzewa cyprysowego, którą sprowadzono z Ośrodka fatimskiego w Szwajcarii, a obecnie cieszy się obecnie ogromnym kultem.
Fenomenem tych nabożeństw były setki pielgrzymów przystępujących do spowiedzi świętej. Stąd wywodzi się charakter penitencjarny obecnego Sanktuarium.
W latach 90-tych wybudowano na potrzeby nabożeństw fatimskich ołtarz polowy, nazwany fatimskim. Z nabożeństwem fatimskim łączy się ściśle zobowiązanie wspólnoty Domu Macierzystego w Miejscu Piastowym, po zamachu na Jana Pawła II w 1981 roku, do codziennego sprawowania Mszy świętej w intencji Ojca świętego. Zobowiązanie to zostało w całości wypełnione.
Od wielu lat, czuwaniom fatimskim przewodniczą Księża Biskupi z różnych diecezji polskich, co nadaje im większej duchowej powagi i znaczenia, w wymiarze całego Kościoła w Polsce. Oprócz pielgrzymów polskich, w nabożeństwach biorą udział również Słowacy /czasem kilka autobusów/ oraz pielgrzymi z Ukrainy.
Kult Matki Bożej Fatimskiej jest ciągle żywy i dynamiczny. Poza licznie zgromadzonymi wiernymi na czuwaniach fatimskich, także w ciągu roku pielgrzymi modlą się indywidualnie przy figurze Matki Bożej Fatimskiej.
Treść próśb i podziękowań pozostawianych przy figurze świadczy o głęboko zakorzenionym w sercach pielgrzymów kulcie Maryi, w tym właśnie znaku. Uwzględniając ponad 30-letni kult Matki Bożej, złączony z Jej fatimską figurą, umieszczoną w świątyni Sanktuarium św. Michała Archanioła i Błogosławionego Ks. Br. Markiewicza w Miejscu Piastowym, jak też trwające nieprzerwanie czuwania fatimskie, z udziałem licznej rzeszy pielgrzymów, niejednokrotnie dających świadectwo cudownej interwencji Pana Boga za wstawiennictwem Matki Bożej, wspólnota Michalitów Zgromadzenia św. Michała Archanioła Domu Macierzystego w Miejscu Piastowym podjęła wysiłki doprowadzenia do koronacji figury Matki Bożej na prawie papieskim.
Historia kultu Matki Bożej Pocieszenia w Komborni
Obraz Matki Boskiej Pocieszenia, zawierający w sobie bogaty zasób treści teologicznych w ikonograficznej treści prowadzi do kontemplacji wybraństwa Maryi na Matkę Boga. Sam obraz ukazuje przymioty Trójcy Świętej, zwłaszcza jedność i współistotność. Mocne podkreślenie sposobu pochodzenia Ducha Świętego od Ojca i Syna nadało obrazowi ściśle katolickiego charakteru, odcinając go od teologii prawosławnej wyprowadzającej pochodzenie Trzeciej Osoby Boskiej od Ojca przez Syna. Obraz Koronacji Matki Bożej od początku cieszył się czcią wiernych. Trzeba tu zaznaczyć, że został umieszczony w komborskim kościele niedługo po tym, jak świątynia przez okres ponad 20 lat znajdowała się w posiadaniu kalwinów. Z faktem przejęcia świątyni przez kalwinów związane było rozprzężenie moralne i religijne. „Przybycie” Matki Bożej w Jej wizerunku stanowiło szansę odrodzenia religijnego. Kult Matki Bożej w komborskim wizerunku wzrastał. Momentem szczególnym stało się powstanie Bractwa paska rzemiennego Matki Bożej Pocieszenia, z czym wiązało się nadanie obrazowi tytułu Matki Bożej Pocieszenia.
Od stuleci Pani Komborska darzyła lud nadzwyczajnymi łaskami. Nie zapisywano tego, natomiast od początku przekazywano sobie w tradycji wielką łaskawość Maryi. Istnieje przy parafii „Księga łask wyproszonych przed obrazem Matki Bożej Pocieszenia”, zawierająca wypowiedzi obrazujące szczególnie i wymowne przypadki. Księga została założona w roku 1872. Istnieje prawdopodobieństwo, że nie była ona pierwszą redakcją zapisów o nadzwyczajnych wydarzeniach przy komborskim obrazie, być może, że poprzednie zapiski zaginęły. Notuje się w tej księdze 45 przypadków cudownej interwencji Maryi w sprawach po ludzku beznadziejnych. Większość to uzdrowienia z chorób nieraz bardzo ciężkich lub przewlekłych. Kilka opisuje ocalenie w różnych niebezpiecznych sytuacjach. Jedna łaska jest opisana jako szczególna pomoc Matki Bożej w czasie zeznań przed komunistycznym sądem w obronie wiary i kościoła.
Aktualnie cześć obrazu komborskiego stale się powiększa. W historii obrazu należy jeszcze umieścić fakt błogosławieństwa komborskiego obrazu przez św. Jana Pawła II. Obraz został, obok innych obrazów z diecezji, umieszczony przy drodze, którą przechodziła procesja do ołtarza w czasie mszy św. na lotnisku w Krośnie, dnia 10 czerwca 1998 roku. W roku 2010 Arcybiskup Józef Michalik przyjął prośbę o pozwolenia na rozpoczęcie przygotowań do koronacji obrazu Matki Bożej Pocieszenia z Komborni.
