NOWENNA DO BŁ. KS. BRONISŁAWA MARKIEWICZA [dzień 3]

Modlitwa wstępna:

Panie Jezu, w ten sobotni dzień, stajemy przed Tobą razem z Twoją i na­s/ą Matką – Maryją, Królową Aniołów, Matką Kapłanów. Błagamy Cię, byś przez Jej wstawiennictwo ubogacił swój Kościół darem kanonizacji ks. Bronisława Markiewicza. On pragnął dać Maryję za Matkę wszyst­kim ludziom, zwłaszcza sierotom. Niech jego miłość do Matki Najświęt­szej stanie się dla nas przykładem i zachętą do wtulenia się w płaszcz Jej matczynej opieki.

Rozważnie:

Szczególne miejsce w życiu bł. Bronisława zajmowała Maryja. To od Niej uczył się ks. Bronisław świętości życia. Matce Boga zawdzięczał umoc­nienie w wierze i w powołaniu kapłańskim. Każdą ważną decyzję i inicja­tywę podejmował w dniach szczególnie poświęconych Matce Najświęt­szej. Być może ogromny wpływ na taką maryjną pobożność miało wyda­rzenie, które Ojciec Założyciel streszcza w dwóch słowach: „Oglądałem Maryję”.

Ks. Bronisław Markiewicz był dla swych wychowanków opiekunem i ojcem, ale wiedział, że w rodzinie musi być także i matka. Dlatego ka­zał wyrzeźbić figurę Matki Najświętszej, która na stałe wpisała się życie zakładowe. U stóp Maryi Matki każdego dnia spotykała się cała społecz­ność zakładowa na modlitwie. Sam ksiądz Bronisław, nieraz nawet kilka razy dziennie, przychodził do Matki Bożej zawierzając Jej to, co szcze­gólnie leżało mu na sercu. Odmawiał Zdrowaś Maryjo, po czym spo­kojnie wracał do swych zajęć. „Jak gorąco kochał ks. Markiewicz Matkę Bożą – pisze ks. Michułka – można było poznać z częstych jego nauk i kazań głoszonych na cześć Maryi. Każdą konferencję […] rozpoczy­nał i kończył odmówieniem na klęczkach «Zdrowaś Maryjo». To samo «Zdrowaś» dodawał do modlitwy przed i po jedzeniu i gorąco zalecał, aby chłopcy tą modlitwą rozpoczynali swą pracę i naukę, swe przechadz­ki i wycieczki, aby z imieniem Maryi kładli się na spoczynek i tego imie­nia wzywali pobożnie, gdy dzwonek obudzi ich ze snu”. Aby w swych podopiecznych zaszczepić serdeczną miłość i nabożeństwo do Matki Bożej Ojciec Rektor wprowadził codzienne obowiązkowe odmawianie Różańca i Litanii do Najświętszej Maryi Panny. W niedzielę i święta śpiewano Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny, a przed ważniej­szymi świętami maryjnymi odmawiano nowenny. Szczególnie gorliwie modlono się przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.

Po latach wychowankowie wspominali, że zapomnieli już wielu rzeczy, których nauczyli się w zakładzie, ale nie zapomnieli słodkiego oblicza Królowej Nieba i Matki sierot; nie zapomnieli, kim jest Maryja dla każ­dego Polaka i Polki, a także pamiętali, by w codzienności zawsze czcić Matkę Bożą i chwalić Ją różańcem, litanią, pieśnią czy nowenną.

 

Rozważania pochodzą z Agendy Liturgicznej Zgromadzenia św. Michała Archanioła