Modlitwa wstępna:
Panie Jezu, w ten sobotni dzień, stajemy przed Tobą razem z Twoją i nas/ą Matką – Maryją, Królową Aniołów, Matką Kapłanów. Błagamy Cię, byś przez Jej wstawiennictwo ubogacił swój Kościół darem kanonizacji ks. Bronisława Markiewicza. On pragnął dać Maryję za Matkę wszystkim ludziom, zwłaszcza sierotom. Niech jego miłość do Matki Najświętszej stanie się dla nas przykładem i zachętą do wtulenia się w płaszcz Jej matczynej opieki.
Rozważnie:
Szczególne miejsce w życiu bł. Bronisława zajmowała Maryja. To od Niej uczył się ks. Bronisław świętości życia. Matce Boga zawdzięczał umocnienie w wierze i w powołaniu kapłańskim. Każdą ważną decyzję i inicjatywę podejmował w dniach szczególnie poświęconych Matce Najświętszej. Być może ogromny wpływ na taką maryjną pobożność miało wydarzenie, które Ojciec Założyciel streszcza w dwóch słowach: „Oglądałem Maryję”.
Ks. Bronisław Markiewicz był dla swych wychowanków opiekunem i ojcem, ale wiedział, że w rodzinie musi być także i matka. Dlatego kazał wyrzeźbić figurę Matki Najświętszej, która na stałe wpisała się życie zakładowe. U stóp Maryi Matki każdego dnia spotykała się cała społeczność zakładowa na modlitwie. Sam ksiądz Bronisław, nieraz nawet kilka razy dziennie, przychodził do Matki Bożej zawierzając Jej to, co szczególnie leżało mu na sercu. Odmawiał Zdrowaś Maryjo, po czym spokojnie wracał do swych zajęć. „Jak gorąco kochał ks. Markiewicz Matkę Bożą – pisze ks. Michułka – można było poznać z częstych jego nauk i kazań głoszonych na cześć Maryi. Każdą konferencję […] rozpoczynał i kończył odmówieniem na klęczkach «Zdrowaś Maryjo». To samo «Zdrowaś» dodawał do modlitwy przed i po jedzeniu i gorąco zalecał, aby chłopcy tą modlitwą rozpoczynali swą pracę i naukę, swe przechadzki i wycieczki, aby z imieniem Maryi kładli się na spoczynek i tego imienia wzywali pobożnie, gdy dzwonek obudzi ich ze snu”. Aby w swych podopiecznych zaszczepić serdeczną miłość i nabożeństwo do Matki Bożej Ojciec Rektor wprowadził codzienne obowiązkowe odmawianie Różańca i Litanii do Najświętszej Maryi Panny. W niedzielę i święta śpiewano Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny, a przed ważniejszymi świętami maryjnymi odmawiano nowenny. Szczególnie gorliwie modlono się przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Po latach wychowankowie wspominali, że zapomnieli już wielu rzeczy, których nauczyli się w zakładzie, ale nie zapomnieli słodkiego oblicza Królowej Nieba i Matki sierot; nie zapomnieli, kim jest Maryja dla każdego Polaka i Polki, a także pamiętali, by w codzienności zawsze czcić Matkę Bożą i chwalić Ją różańcem, litanią, pieśnią czy nowenną.
Rozważania pochodzą z Agendy Liturgicznej Zgromadzenia św. Michała Archanioła