Parafia św. Michała Archanioła w Sopocie powstała tuż przed II wojną światową, dokładnie 15 grudnia 1938 roku, obejmując swym zasięgiem południową część miasta. Ówczesny biskup gdański Karola Spletta powołał do życia nową parafię w związku z szybkim rozwojem aglomeracji i wzrostem liczby ludności. Nabożeństwa odbywały się na terenie plebanii, gdzie proboszcz ks. Leon Schliep urządził prowizoryczną kaplicę, mogącą pomieść setkę wiernych.
Zawierucha wojenna przerwała jakiekolwiek prace mające na celu zbudowanie kościoła. Pieniądze zebrane na ten cel przez wiernych zostały skonfiskowane tuż po wybuchu wojny. Niestety, „wyzwolenie” nie przyniosło parafii wiele dobrego. Co prawda Sopot podczas przemarszu Armii Czerwonej w roku 1945 nie ucierpiał mocno, ale właśnie dlatego wybrany został na siedzibę nowych władz, co bardzo utrudniło nie tylko ideę budowy kościoła.
Dotychczasowy proboszcz ks. Schliep został wypędzony. Parafia liczyła wówczas ponad 12 000 wiernych, jasne iż ludzie nie mogli pomieścić się w małej kaplicy. W roku 1948 rozpoczęto budowę świątyni według projektu Wacława Rembiszewskiego i Jana Borowskiego – prowadzono ją systemem gospodarczym. Udało się co prawda poświęcić w roku 1951 dolny kościół, ale władze komunistyczne całkowicie i skutecznie sparaliżowały przedsięwzięcie na kilkadziesiąt lat.
Dzieło budowy zostało wznowione dopiero po tragicznych wydarzeniach grudniowych roku 1970, a ukończone ostatecznie w 1975. Posępną monumentalną budowlę (przecież w stylu socrealistycznym od lat już nie budowano) rozświetliły piękne witraże zaprojektowane przez Marię Leszczyńską. Nad całością dominuje wieża kościelna wysoka na 38 metrów. W ciągu długiego okresu heroicznej budowy przez parafię przewinęło się kilku proboszczów zmagających się z oporem decydentów, ostatni z nich ks. Ambroży Dykier zmarł 24 marca 1972 roku, nie doczekawszy poświęcenia kościoła górnego, które dokonało się za urzędowania jego następcy, ks. Andrzeja Żebrowskiego.
W roku 1998 roku we wnętrzu świątyni górnej powstała droga krzyżowa w technice graffiti. Ważne wydarzenie miało miejsce 5 czerwca 1999 roku. Parafię, na zwieńczenie obchodów tysiąclecia kanonizacji świętego Wojciecha wizytował Ojciec Święty Jan Paweł II. W roku 2003 w dolnym kościele pojawiło się dziewięć witraży wyobrażających świętych polskich. Na fasadzie umieszczono także tablicę pamiątkową ku czci generała Sikorskiego. W roku 2006 roku miał miejsce remont i rozbudowa kościoła, przyłączono do niego Dom Parafialny im. Jana Pawła II – pamiątkę pobytu Ojca Świętego. We wnętrzu nie znajdziemy podobizn św. Michała poza jednym współczesnym obrazem. Na terenie tej dużej parafii dynamicznie działają liczne grupy duszpasterskie, Caritas, zespoły muzyczne.
Herbert Oleschko
Artykuł ukazał się w archiwalnym numerze Któż jak Bóg 4/2016. Zapraszamy do lektury!
