Szczególny patron Kościoła | MEDYTACJA XIX

MEDYTACJA DZIEWIĘTNASTA
SZCZEGÓLNY PATRON KOŚCIOŁA

Archanioł Michał w Starym Przymierzu był uważany za Opiekuna i Obrońcę narodu wybranego, zaś w po narodzeniu Chrystusa jest czczony jako patron Kościoła. Ojciec święty Jan Paweł II, podczas wizyty w sanktuarium św. Michała Archanioła na górze Gargano w 1987 roku, powiedział: „Ta walka przeciwko szatanowi, którą znamionuje postać Michała Archanioła, jest aktualna także dzisiaj, ponieważ szatan nadal jest żywy i działa na świecie… W tej walce Archanioł Michał stoi u boku Kościoła, aby go bronić przeciwko pokusom czasów, aby wspomagać wierzących w opieraniu się szatanowi, który jak lew ryczący krąży, szukając kogo pożreć”.

Jedna z najstarszych pieśni o świętym Michale w języku polskim powstała w XVIII wieku. Modlimy się w niej do Boga za wstawiennictwem naszego niebieskiego Patrona:

1. Książę niebieski, święty Michale, *

ty sprawy ludzkie kładziesz na szalę! *

W dzień sądu Boga na trybunale, *

bądź mi patronem, święty Michale!

• Za protektora bądź i patrona, *

niech mnie wspomoże twoja obrona; *

uśmierz czartowską zuchwałość srogą, *

bądź przewodnikiem, bądź mi i drogą.

O opiece Aniołów, a szczególnie Św. Michała Archanioła nad Kościołem świadczy wiele zdarzeń, które miały miejsce w dawne, ale i najnowszej jego historii. Jedna z nich wydarzyła się w Rzymie pod koniec VI wieku (około 590 roku). Początkiem nieszczęść była wielka powódź Tybru, który zalał wiele domostw. Jeszcze wody dobrze nie zdążyły opaść, gdy rozszalała się epidemia dżumy, bodaj największa od założenia miasta. „Czarna śmierć” kosiła małych i wielkich tysiącami, zaglądała do domów biedoty i do pałaców. Wśród jej ofiar był również papież Pelagiusz II. Na jego następcę wybrano Grzegorza, skromnego mnicha z zakonu św. Benedykta. Grzegorz I zaczął od tego, co najpilniejsze: w całym mieście zarządził modlitwy o ustanie epidemii. Wyznaczył siedem kościołów, w których mieli modlić się ludzie różnych stanów. W oznaczonym czasie ze wszystkich tych świątyń wyruszyły procesje pokutne, kierując się do bazyliki Santa Maria Maggiore. Tam nowy papież wygłosił kazanie, przypominając słuchaczom, jak ważna jest modlitwa i pokuta. Wtedy to, jak głosi tradycja, papież Grzegorz miał ujrzeć nad ogromnym mauzoleum Hadriana postać anioła, (zdaniem niektórych Archanioła Michała) chowającego do pochwy skrwawiony miecz. Powszechnie odebrano ten znak jako zapowiedź końca zarazy^[1]. Na pamiątkę tych wydarzeń stare mauzoleum otrzymało nową nazwę Zamku Świętego Anioła. Dziś na szczycie zamku wznosi się posąg św. Michała Archanioła.

Święty Michał Archanioł strzeże i broni Kościoła i samej stolicy chrześcijaństwa. Wyrażają to znaki na terenie Watykanu. W Bazylice św. Piotra, po prawej stronie, w ołtarzu bocznym, znajduje się mozaika przedstawiająca św. Michała Archanioła, wykonana w latach 1757/1758 przez Bernardino Regoli i Giovanniego Fanni, będąca wierną repliką obrazu Guido Reni, namalowanego w 1636 roku.

W Roku Wiary 2013 postawiono w Ogrodach Watykańskich figurę św. Michała Archanioła, obrońcy Kościoła powszechnego i patrona Państwa Watykańskiego. Poświęcenie figury nastąpiło 5 lipca 2013 roku z ręki papieża Franciszka, w obecności papieża seniora Benedykta XVI, który jeszcze za swego pontyfikatu tę figurę zamówił. Obecność dwóch Papieży przy inauguracji pomnika świadczy o powadze sprawy i problemu, ale też potwierdza, że istnienie Aniołów i Szatana jest rzeczywistością we współczesnym świecie realną, nie zaś fikcyjną czy zgoła groteskową. Wskazali nam oni św. Michała Archanioła jako potężnego orędownika w walce z Szatanem i szerzącym się złem.

Podczas uroczystości poświęcenia pomnika papież Franciszek powiedział: „W Ogrodach Watykańskich są umieszczone różne dzieła artystyczne; to, które dziś do nich dołącza, nabiera szczególnej wagi, tak ze względu na jego lokalizację, jak i na znaczenie, jakie wyraża. Nie jest tylko dziełem do podziwiania, ale zaproszeniem do refleksji i modlitwy… «Michał – co znaczy: „Któż jak Bóg!”» Na drodze życia i w jego próbach nie jesteśmy sami, towarzyszą nam i wspierają Aniołowie Boży, którzy, by tak rzec, użyczają nam ich skrzydeł, aby nam pomóc pokonać wiele niebezpieczeństw, abyśmy mogli latać wysoko nad tym co może obciążać nasze życie i ciągnąć nas w dół. Zawierzając Państwo Watykańskie św. Michałowi Archaniołowi, prośmy go, aby bronił nas przed Złym i wyrzucił go na zewnątrz”^[2].

Watykański pomnik św. Michała ma 5 metrów całkowitej wysokości. Odlana w brązie figura przedstawia postać Archanioła w heroicznym akcie przebijania szpadą, na której ostrzu jest napis: „Któż jak Bóg” – diabła, w postaci ludzkiej, oszpeconej i wywróconej pod stopami św. Michała. Dominująca postawa Archanioła, stojącego na kuli ziemskiej, uwydatnia, że jego opieka rozciąga się na wszystkie narody ziemi i stworzenia, gdzie, jak jest napisane na pasku opasującym kulę ziemską, „et portae inferi non prevalebunt” – „a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16, 18) – tak jak obiecał Jezus Piotrowi. Bramy piekielne nie przemogą Kościoła^[3].

Bóg nie pozostawia umiłowanej Oblubienicy Chrystusa bez szczególnej niebiańskiej pomocy. Tę pomoc daje w osobie „Wielkiego Księcia” (Dn 12, 1) wszystkich chórów anielskich, św. Michała Archanioła, który jak niegdyś był opiekunem Izraela, narodu wybranego, z którego narodził się Zbawiciel świata, Jezus Chrystus, tak obecnie jest opiekunem nowego Ludu Bożego, Kościoła świętego.

„Św. Michał Archanioł jest szczególnym patronem Kościoła katolickiego – poucza bł. ks Bronisław Markiewicz – i słusznie, gdyż Kościół walczy z tymi samymi potęgami zła, które św. Michał w Imię Pana strąca do piekła. A zatem najbardziej zaciekłym nieprzyjacielem Kościoła katolickiego jest smok piekielny, Lucyfer, i jego przeklęte anioły. Św. Michał Archanioł, hetman tejże walki, jest także aniołem pokoju. On walczy zawzięcie z piekłem, ale swoim zwycięskim mieczem osłania także Kościół Chrystusowy. Walczy dla sprawy Bożej, by w duszach ludzkich i w Kościele Chrystusowym na ziemi królował pokój święty. Zna tylko Boskie hasło, to jest hasło miłości, a zwalcza tych, którzy podnoszą berło nienawiści. Żadnej ziemskiej sprawie nie pozwala wznieść się ponad tę sprawę, którą jego imię (Michał, to jest „Któż jak Bóg”) wypowiada. Toteż Kościół święty wielbi go i wzywa jako anioła świętej walki i świętego pokoju…”^[4]. W tej zaciekłej walce Kościoła z mocami ciemności, św. Michał Archanioł stoi wiernie u boku Kościoła, by go bronić, umacniać, wspierać, i do ostatecznego zwycięstwa prowadzić. Tej walce towarzyszy zapewnienie Chrystusa Pana o zwycięstwie Kościoła świętego: „A bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16, 18).

 „Wypada zatem w czasach obecnych – zachęca nas bł. Bronisław – zwrócić się ze szczególnym nabożeństwem i w sposób osobliwy do św. Michała Archanioła, wodza wojsk niebieskich i pogromcę złych duchów, który po Najświętszej Maryi Pannie, w niebie zajmuje pierwsze miejsce i również na losy świata po Niej najwięcej wpływa. Nasze ostateczne zwycięstwo w ich ręku spoczywa. Św. Michał Archanioł po Najświętszej Maryi Pannie jest pierwszą potęgą na niebie i na ziemi” ^[5].

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu

Jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków . Amen.

Kapłan: Pan z wami.

Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, † i Duch Święty. W. Amen

Ks. Krzysztof Pelc CSMA

[1] Grzegorz I Wielki – sługa sług, https://www.gosc.pl/doc/957293.Grzegorz-I-Wielki-sluga-slug, [dostęp 10.06.2021].

[2] Ks. Edward Data CSMA, Obrońca Stolicy Chrześcijaństwa, https://kjb24.pl/obronca-stolicy-chrzescijanstwa/ [dostęp 10.06.2021].

[3] Tamże.

[4] Tamże, s. 29-30.

[5] Tamże, s. 30-31. Ks. H. Skoczylas CSMA, Św. Michał Archanioł w nauczaniu bł. Bronisława Markiewicza (Studium Biblijno-Patrystyczne), mps.