Człowiek, który nie żyje po to, by służyć, nie potrafi żyć. Bycie sługą, bycie niewolnikiem, w taki sposób, o jaki prosi nas Jezus, jest dla nas niemożliwe. Pozostaje poza zasięgiem naszej słabej woli – musimy prosić, czekać i pragnąć intensywnie, aby przyznano nam te dary.
Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mt 20,25-28).
Panie, naucz mnie służby Tobie i tym, do których mnie posyłasz. Zanurz mnie w Swojej Miłości większej niż̇ moje pragnienie korzyści dla siebie i władzy. Zanurz mnie w Miłości, która uzdalnia do służby i ofiarowania siebie.
SEMINARIUM ŻYCIA W DUCHU ŚWIĘTYM to dziewięciotygodniowe rekolekcje, skierowane do wszystkich, którzy pragną żyć pełnią życia z Bogiem.
Rekolekcje trwają 9 tygodni. W każdą niedzielę o g. 18:00 na kanałach YouTube „Któż jak Bóg” oraz „Michalici” będzie zamieszczona katecheza ks. Krzysztofa Pelca CSMA, podejmująca temat danego tygodnia. Każdy uczestnik Seminarium będzie zobowiązany do codziennej 15-minutowej modlitwy osobistej opartej na rozważaniu Słowa Bożego
Codzienna modlitwa osobista
Codzienna modlitwa osobista to bardzo ważny element rekolekcji – czas szczególnego działania Boga w naszym sercu, najważniejsza chwila w ciągu dnia.
Skuteczność rekolekcji w znacznym stopniu zależy od wierności codziennej modlitwie.
Jak medytować Słowo Boże? – kilka praktycznych wskazówek:
- Przyjmij odpowiadającą ci pozycję ciała i odpręż się. Odsuń od siebie różne myśli, troski, które cię rozpraszają – oddaj je Panu. Spróbuj skupić twe myśli i serce na Jezusie.
- Uświadom sobie, że przebywasz w obecności Jezusa. Może ci w tym pomóc zamknięcie oczu i wyobrażenie Go sobie. Trwaj w pokoju i przez wiarę bądź pewny, że On jest z tobą, a ty jesteś z Nim.
- Proś Jezusa, aby prowadził cię w modlitwie i napełniał Duchem Świętym, byś mógł zrozumieć Jego słowo: „Duchu Święty, proszę Cię otwórz moje serce na wszystkie słowa, które Pan skieruje do mnie podczas tej modlitwy. Spraw, aby zapadły one głęboko w moim sercu i zmieniały moje życie”.
- Przeczytaj powoli Słowo z Pisma Świętego przeznaczone na dany dzień. Możesz przeczytać je kilka razy, jeśli potrzeba – głośno je wymawiając. Pozwól tym słowom przeniknąć twoje serce i umysł. Przyjmij je tak, jakby sam Bóg mówił ci je osobiście. Rozważaj te słowa w swoim sercu.
- Zastanów się, jaką prawdę wyrażają i jak ta prawda odnosi się do ciebie, do twojego życia, problemów, stosunku do Boga, ludzi samego siebie.
- Zauważ, jaką reakcję wzbudza w tobie to Słowo (przynosi nadzieję, radość, pokój, miłość, rodzi wdzięczność, budzi opór, bunt, zniechęcenie, obawę, lęk).
- Trwaj przed Jezusem, próbuj usłyszeć, co On tobie mówi, tobie osobiście. Jeśli tekst jest zaczerpnięty z Ewangelii, wyobraź sobie, że to ty znajdujesz się w tej scenie, np. z apostołami u stóp Jezusa, słuchając jego pouczeń. Pozostawaj przed Jezusem, przyjmując pokój i moc, która promieniuje z Jego obecności. Pozwól Jezusowi ogarnąć ciebie i otwórz Mu swoje serce.
- Spróbuj odpowiedzieć Bogu na Jego Słowo. Powiedz Jezusowi, co zrozumiałeś i podziękuj Mu za to. Podziel się z Nim tym, co czujesz, co przeżywasz. Twoja modlitwa może mieć formę dziękczynienia, uwielbienia, przeproszenia, prośby. Mów do Jezusa jak do przyjaciela, dziękując, zawierzając i oddając mu siebie całkowicie.
- Możesz pomodlić się za innych: za rodzinę, krewnych, przyjaciół, osoby w potrzebie, osoby, które cierpią, za Kościół, za twoją wspólnotę, za prowadzących rekolekcje i innych uczestników Seminarium.
- Możesz zakończyć modlitwą „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo”, itp.
- Jeśli uznasz to za pożyteczne, możesz zanotować sobie w zeszycie refleksję i doświadczenia, które pojawiły się w czasie modlitwy osobistej. Możesz podkreślić sobie słowa i zdania, które były dla Ciebie najcenniejsze.