Nie ucz się od czterech osób

Każdy człowiek jest uczniem. Całe nasze życie to proces zdobywania wiedzy, doświadczeń i formowania serca. Od kogo się uczymy, ma kluczowe znaczenie dla naszej przyszłości, dla naszego charakteru i duchowego wzrostu. Biblia daje nam wyraźne wskazówki, kogo powinniśmy unikać jako nauczycieli. Nie ucz się od czterech osób: głupca, nienawistnika, fanatyka i stronniczego.

Głupiec to człowiek, który nie kieruje się mądrością Bożą, lecz własną pychą i lekkomyślnością. Głupota w sensie biblijnym nie oznacza braku wykształcenia czy inteligencji, lecz brak bojaźni Bożej i poszukiwania prawdy. Księga Przysłów pełna jest ostrzeżeń przed głupcem, który odrzuca karcenie, gardzi radą i nie uczy się na błędach. Dobrym przykładem jest historia króla Roboama. Gdy objął tron po Salomonie, lud prosił go o złagodzenie ciężkich podatków i obowiązków. Mądrzy doradcy radzili mu, by wyszedł naprzeciw ludowi, ale on posłuchał młodych, nierozważnych towarzyszy, którzy namówili go do zaostrzenia polityki. W efekcie jego nierozsądna decyzja doprowadziła do podziału królestwa. Głupiec nie przyjmuje rady, nie przewiduje konsekwencji swoich działań, nie dostrzega wartości mądrości. Kto uczy się od głupca, sam zmierza ku upadkowi.

Nienawistnik to człowiek, który pozwala, by nienawiść zdominowała jego serce i myśli. Kieruje się żalem, zazdrością, gniewem, a jego działania prowadzą do destrukcji. Historia Kaina i Abla jest jednym z najbardziej wyrazistych przykładów tego, jak nienawiść zaślepia człowieka i prowadzi do tragedii. Kain widział, że Bóg przyjął ofiarę jego brata, a jego własnej nie, zamiast jednak zapytać, jak może się poprawić, pozwolił, by zazdrość przerodziła się w nienawiść. Nie chciał słuchać Boga, który ostrzegał go przed grzechem czającym się u drzwi jego serca. Ostatecznie w przypływie gniewu zamordował swojego brata. Uczenie się od nienawistnika prowadzi do zatracenia, bo nienawiść niszczy najpierw tego, kto ją nosi, a potem tych, którzy są wokół niego.

Fanatyk to człowiek, który ślepo trzyma się swoich przekonań, nie dopuszczając do siebie prawdy. Nie jest otwarty na Boże prowadzenie, lecz zamyka się w swojej ideologii i potępia tych, którzy myślą inaczej. Jezus wielokrotnie demaskował faryzeuszy jako ludzi, którzy znali prawo, ale nie rozumieli ducha Bożej miłości. Przykład faryzeuszy pokazuje, jak religijny fanatyzm może prowadzić do hipokryzji, osądzania innych i zamykania drogi do Boga. Gdy Jezus uzdrawiał w szabat, nie patrzyli na cud Bożej miłości, lecz na naruszenie prawa. Byli tak zaślepieni swoimi zasadami, że nie rozpoznali w Jezusie Mesjasza. Uczenie się od fanatyka sprawia, że serce staje się zatwardziałe, a człowiek traci zdolność do rozróżniania prawdziwej woli Bożej od ludzkich interpretacji.

Stronniczy to człowiek, który nie kieruje się prawdą, lecz własnymi interesami, korzyściami lub naciskami innych. Nie szuka sprawiedliwości, lecz wybiera to, co dla niego wygodne. Historia Piłata pokazuje, jak stronniczość może prowadzić do największej niesprawiedliwości. Piłat wiedział, że Jezus jest niewinny. Jego sumienie mówiło mu, że nie powinien Go skazywać, a nawet jego żona miała sen, który był ostrzeżeniem. Jednak uległ presji tłumu i skazał Jezusa na śmierć. Jego stronniczość wynikała ze strachu przed utratą pozycji i gniewem cesarza. Stronniczość zawsze prowadzi do niesprawiedliwości, bo sprawiedliwość wymaga odwagi. Kto uczy się od stronniczego, ten nigdy nie pozna prawdy, bo będzie widział świat tylko przez pryzmat swoich interesów i obaw.

Nie każda wiedza pochodzi od Boga, nie każdy nauczyciel prowadzi do prawdy. Mądrość wymaga rozeznania, od kogo warto się uczyć, a kogo należy unikać. Głupiec sprowadza innych na manowce, nienawistnik zatruwa serce, fanatyk zamyka na prawdę, a stronniczy gubi sprawiedliwość. Kto chce żyć w świetle Bożej mądrości, niech uczy się od Jezusa, który jest drogą, prawdą i życiem. Tylko On jest najlepszym nauczycielem, który prowadzi do zbawienia i prawdziwej wolności.

ks. Mateusz Szerszeń CSMA