Gdy pojawi się na świecie jaka choroba zaraźliwa, wtedy wszystkie czynniki społeczne wytężają swoje siły, aby się jej pozbyć jak najrychlej, to jest: władze państwowe, krajowe, gminne, wojsko, ciała prawodawcze i naukowe, księża, zakony, towarzystwa prywatne, ludzie uczeni i nieuczeni, ogółem wszyscy mający rozum zdrowy, a serce tkliwe na cierpienia bliźniego...” (Przewodnik dla wychowawców młodzieży opuszczonej oraz wskazówki do rozwiązania kwestyi socjalnej, tom II, s. 93).

jmowanej duchowości, czasopisma religijne, katolickie portale w sieci pełne są tekstów o „walce duchowej”. Rekolekcje, konferencje i kazania na ten temat cieszą się ogromną frekwencją, oglądalnością i słuchalnością.

Tempus fugit. To już jakiś czas, gdy na falach internetowych bajtów pojawiły się doświadczenia z łagodnym spowiednikiem i kolejką do spowiedzi. Człowiek jednak pozostaje człowiekiem i do spowiedzi musi i powinien chodzić, nawet jeżeli spowiednik jest surowy, a kolejka do spowiedzi ma długość Chińskiego Muru. Jak tu jednak pokonać to dziwne uczucie, gdy trzeba podjąć decyzję o wejściu przez konfesjonał do tajemniczej rzeczywistości?

Czy istnieją cywilizacje pozaziemskie i jaki jest pogląd Kościoła na ten temat? Nie zamierzam tu wchodzić w przestrzeń najróżniejszych hipotez, by nie powiedzieć fantazji, na temat istot pozaziemskich. Wiadomo, że niektóre kraje przeznaczają poważne sumy na badania naukowe związane z ewentualną próba nawiązania kontaktu z cywilizacjami pozaziemskimi. Różnie można te badania interpretować, ale fakt pozostaje faktem.

Kult świętych jest w Kościele powszechny i od zawsze promował poznanie nie tylko życiorysów mężów Bożych, ale także ich nauczania i dzieł, które po sobie zostawili. W praktyce oznacza to, że mamy dostęp do wielu informacji, które charakteryzują danego świętego i pomagają nam w lepszym zrozumieniu zamysłu Bożego w jego życiu.

Z poprzedniego epizodu o Aniele Pańskim i proroku Eliaszu (1 Krl 19, 1-18) jest nam znane bardzo ważne powiedzenie, które dotyczy Eliasza: „Bez Mojżesza religia judejska by się nie narodziła, a bez Eliasza by ona umarła”. Obok tej niecodziennej wypowiedzi należy jeszcze postawić słowa z Mądrości Syracha: „Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień, / a słowo jego płonęło jak pochodnia” (48, 1).

Na licznych obrazach Maryję przedstawiano w otoczeniu aniołów. Aniołowie podtrzymują na przykład koronę nad Jej głową.

Proponuję rozważanie na temat Anioła Stróża Polski. Aniołowie są nieodłączną częścią Bożego Objawienia. Owe duchy niebieskie pojawiają się na kartach Pisma Świętego 300 razy; ściśle związane są z tradycją chrześcijańską, są obecne na wielu stronicach pism ascetycznych i teologicznych rozpraw.