Jego imię prawdopodobnie pochodzi od perskiego określenia ducha Ashma Deva, które znane jest również w Talmudzie i kabale. W tradycji rabinistycznej uznany został za króla demonów (sam Lucyfer miałby być ich cesarzem). Księga Tobiasza wymienia go jako głównego sprawcę nieszczęścia, które spadło na Sarę. We współczesnej demonologii i praktyce egzorcystycznej znany jest jako Asmodeusz.

Aby usłyszeć Jego głos, muszę zainwestować w ciszę. Tylko wtedy dotrze do mnie Słowo, które Bóg kieruje do mnie w Piśmie Świętym, podczas modlitwy, w czasie mszy świętej czy spowiedzi, w spotkaniach z ludźmi, w wydarzeniach.

Polacy, najwyżej Pan Bóg Was wyniesie, kiedy dacie światu Wielkiego Papieża – bł. ks. Bronisław Markiewicz

W Dzień świętego Jana Pawła II wypraszajmy poprzez Jego wstawiennictwo potrzebne łaski. Prezentujemy kilka wspaniałych modlitw, które można odmawiać indywidualnie.

Wierzymy Jezusowi dlatego, że zapowiedział swe zmartwychwstanie i faktycznie zmartwychwstał. Jego wrogowie od dwudziestu wieków wyrywają gwóźdź, na którym zawisło nasze zawierzenie Jezusowi. Wyrwać go dotąd nie potrafili i nigdy nie dadzą rady.

jmowanej duchowości, czasopisma religijne, katolickie portale w sieci pełne są tekstów o „walce duchowej”. Rekolekcje, konferencje i kazania na ten temat cieszą się ogromną frekwencją, oglądalnością i słuchalnością.

Obecny system edukacji jest wymysłem środowisk akademickich z XIX wieku. Wtedy jeszcze nie istniało powszechne szkolnictwo, a edukacja miała przygotować konkretnych ludzi do konkretnych zawodów.

„Introwertyzm” i „ekstrawertyzm” to pojęcia wprowadzone przez C. G. Junga, które w psychologii oznaczają – mówiąc najogólniej – rodzaje temperamentów, czyli sposoby odbierania rzeczywistości i radzenia sobie z nią. Introwertycy swoją uwagę kierują głównie do wewnątrz, skąd czerpią energię (są spokojni, wyciszeni, zdystansowani, lubią być sami, ale nie samotni). Ekstrawertycy – przeciwnie, zwracają się do zewnątrz i energię czerpią z kontaktów z ludźmi i ze światem (są towarzyscy, dużo mówią i lubią, gdy coś się dzieje).

Termin „kontemplacja” ma niepewne pochodzenie i tłumaczony bywa w dwojaki sposób. Według pierwszej definicji jest on związany ze zmysłem wzroku. Łacińskie słowo contemplari znaczy oglądać. Interpretujemy je zatem jako jakiś rodzaj oglądania Boga na modlitwie.

Zdumiewa mnie Anioł w Fatimie, który objawił się trojgu pastuszkom 103 lata temu. I coraz bardziej próbuję dociekać, kim był ten tajemniczy młodzieniec o pięknej urodzie. Czy to był Michał Archanioł? Pewnie tę tajemnicę poznamy w niebie. Chyba, że w niebie ta wiedza okaże się całkiem zbyteczna.

Doświadczenie podpowiada, że życie duchowe nie jest usłane różami, ale składa się również z momentów, które nazwać moglibyśmy duchowymi chorobami.

Istnienie Aniołów poświadczane jest w całym Piśmie Świętym. Począwszy od Księgi Rodzaju po Apokalipsę św. Jana, istoty niebiańskie, duchowe i nadprzyrodzone, pojawiają się bardzo często.

W drodze do świętości, którą proponuje „Jestem Czwarty”, rachunek sumienia jest ważnym narzędziem. Jest to spotkanie z Bogiem oraz sobą samym. Pozwala zorientować się, czy zmierzamy w dobrym kierunku. Pomaga rozeznać, czy nasze drogi są Bożymi drogami.

dzi ogniowi, kiedy jak największy płomień jest pożądany, oraz leje wodę w czasie suszy – kiedy każdy garniec wody jest cenny. Ufa Bogu. Ufa w to, że Bóg spuści ogień, a później spuści deszcz. Jednego i drugiego było pod dostatkiem.

Czekajmy na apokalipsę, ale mądrze i z wiarą.

Rozpoczynamy kolejny cykl wprowadzeń do modlitwy biblijnej. Jego celem jest bardziej świadome życie oraz podjęcie drogi nawrócenia po to, aby osiągnąć ś