Badania nad kultami świętych w Polsce są jak dotąd słabo rozwinięte[1]. Dotyczy to także kultu św. Michała Archanioła, szczególnie w pierwszych wiekach istnienia młodego państwa polskiego, które w roku 966 weszło do grona narodów chrześcijańskich Europy. Kult ten, datujący się od pierwszego etapu chrystianizacji, został poświadczony w wezwaniach (patrocinia) najstarszych świątyń w ważnych ośrodkach kościelnych (Gniezno, Płock, Kraków, Poznań i Wrocław), w miastach i grodach (Gdańsk, Lublin), a także w najstarszych księgach liturgicznych i pieśniach („Kodeks Matyldy” i sekwencja Ad celebres rex cęlice).